U leest het goed, om de gein van de avond maar verder in te zetten, ” De Leste Hoap” wimt, ipv wint het laatse roaplied, Wimke van Herpen, kwam met 2 oud gediende kwaliteits zangeressen op de proppen. “Oud” Prinses Jose Verstegen, en Marion van Antwerpen, dat was in 2013 de “oud” Adjudant, samen wisten ze het mooiste nummer van 2014 te maken, met de titel, “en ze gooide haar rokske nog is rond” Den leste Hoap moest het in de finale opnemen tegen “Strooipop” die derde werden “de Kruipers” “de snuupkes” en “Hofkapel de Pompzwengels” die tweede werden.

Onder het motto, de eerste zullen de laatsten zijn, dat ging dit jaar helemaal op. Ze mochten als laatste hun nummer brengen en werden als eerste door de jury gekozen, hier onder treft u de tekst van het winnende liedje aan.!!!

Tekst: Wim van Herpen, Jolanda van Wanrooy en Conny van Zutphen.

Muziek: Johnny Steenbergen

En ze goide haar rokske nog is rond

Ik waar un jungske dur host vur klaar

En toch al zeker 9 jaar

Ik zaag ze staon, en docht die wordt van men

Ze wônde be ons in de straot

En ze waar enorm grôot

Mar ik was, heur allergrôtste fan

Ik liep er altèd achter on

Mar ze zaag me toch nie staon

Dus ik denk, ik grép mun kans

En ik zuchte

En ik kuchte

Gusser van deur, me dieje Frans

Refrein En ze goide heur rôkske nog is rond

En ze wiebelde is lekker met d’r kont

Loa maar waaien, zwieren zwaaien

Al wè lucht krèg da is toch zo gezond!

En ze goide haar rôkske nog is rond

En ze wiebelde is lekker met de ‘r kont

Loa maar waaien, zwieren zwaaien …2 x

Al wè lucht krèg da is toch zo gezond!

Noa hil veul joaren in de kroeg

Zag ik heur wir en ze vroeg

Bende gè da jungske uit de stroat

Ik wil mé jou wel hil de nacht

En ik zin nog: ho is, wacht!

Ik vraag ons moeder urst om road

Ze ging wir dansen op de vloer

En ik volgde hil erg stoer

Mar ik kwaam steeds te loat

En ik zuchte

En ik kuchte

Gusse ze ù weg mé munne beste maot!

Refrein

Na 40 jaar nog vrijgezel

Kwaam ik heur tegen luister wel

ut gevuul da waar nog net als toen

Ik dacht en nou grèp ik men kans

Maar ze waar toch hil wa mans

Toch ging ik deur vur un zoen

Un kusje hier un kusje doar

Ze waar me men nog lang nie klaoar

Ik wô ze net een oanzoek doen

En ik zuchte

En ik kuchte

Koos ze vur dieje kwal mi hil veul poen!

Refrein
Stichting Rottenrijk, dankt die mensen die hier een positieve bijdrage heeft geleverd.